Psia krew pomoże zrozumieć ludzki proces starzenia?

• Więcej najnowszych informacji, a także ciekawostek ze świata nauki, znajdziesz na RMF24.pl.

Wielu z nas traktuje psy, jak członków rodziny. Nie tylko dzielimy z nimi dom, czy ogólnie środowisko, a nawet podobne wyzwania zdrowotne. Psy żyją i starzeją się w tych samych warunkach, co ludzie, coraz częściej korzystają też z porównywalnej opieki medycznej. To sprawia, że są doskonałym modelem do badań nad procesami starzenia - przekonuje prof. Daniel E.L. Promislow z Tufts University, główny autor badania.

Dog Aging Project (DAP) to unikalna inicjatywa, której celem jest zrozumienie, jak różnorodność genetyczna i środowiskowa wpływa na starzenie się psów. W ramach projektu naukowcy pobrali próbki krwi od niemal 800 psów różnych ras, wielkości i płci, analizując setki różnych metabolitów - czyli drobnych cząsteczek powstających w wyniku przemian chemicznych w organizmie. Szukali tzw. biomarkerów starzenia, które mogą wskazać rzeczywisty wiek biologiczny lub przewidzieć przyszłe problemy zdrowotne.

Jak się okazało, poziom aż 40 proc. drobnych cząsteczek krążących we krwi psów zmienia się wraz z wiekiem. Te cząsteczki, zwane metabolitami, są niczym cegiełki życia - stanowią podstawowy budulec białek, DNA i innych składników komórek, a także odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu ich funkcji. Szczególną uwagę badaczy przykuła grupa rzadko badanych metabolitów - tzw. aminokwasów modyfikowanych potranslacyjnie (ptmAAs). "Te cząsteczki pojawiają się w organizmie na dwa sposoby: mogą być wytwarzane przez bakterie jelitowe podczas trawienia lub pojawiają się w wyniku rozpadu białek" - wyjaśnia prof. Promislow. "Mamy nadzieję, że te metabolity okażą się biomarkerami pozwalającymi śledzić procesy starzenia się nie tylko u psów, ale również u ludzi" - dodaje. 

Jednym z najbardziej intrygujących odkryć jest silny związek między poziomem cząsteczek ptmAAs a funkcjonowaniem nerek. Nerki odpowiadają za filtrowanie produktów rozpadu białek z krwi. Gdy ich wydolność spada - co często towarzyszy procesowi starzenia się - poziom tych metabolitów rośnie. "Wyniki naszych badań sugerują, że monitorowanie poziomu tych metabolitów może w przyszłości pozwolić na ocenę tempa starzenia się organizmu i przewidywanie ryzyka rozwoju chorób związanych z wiekiem" - podkreśla Promislow.

Dotychczasowe analizy opierały się na porównaniu młodszych i starszych psów w jednym momencie. Teraz naukowcy planują śledzić te same zwierzęta przez kolejne lata, by zobaczyć, jak poziomy metabolitów zmieniają się w czasie. Chcą także sprawdzić, czy zmiany w mikrobiomie jelitowym - czyli populacji bakterii zamieszkujących przewód pokarmowy - mają wpływ na poziom ptmAAs oraz czy utrata masy mięśniowej, typowa zarówno dla starzejących się psów, jak i ludzi, jest z nimi powiązana. 

Badacze zamierzają również porównać uzyskane wyniki z danymi dotyczącymi ludzi, by sprawdzić, czy podobne mechanizmy występują także u nas. Jeśli tak, może to otworzyć drogę do opracowania z pomocą badań z udziałem psów nowych terapii spowalniających procesy starzenia i poprawiających jakość naszego - i ich - życia.