"Zbyt wiele osób nie doczekało. To nie są liczby w excelu". Jest reakcja z rządu

10 godziny temu 20

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej otrzymało petycję w sprawie natychmiastowego uchwalenia ustawy o asystencji osobistej
Jak zauważyła autor, "od lat temat asystencji osobistej funkcjonuje głównie w formie pilotaży i projektów czasowych, ograniczonych dostępnością, finansowaniem i uznaniowością"
Asystencja to nie luksus. To elementarna potrzeba, a jej brak jest równoznaczny z naruszaniem praw człowieka - podkreślił
Wiceminister Łukasz Krasoń odpowiedział, że projekt ustawy jest aktualnie na etapie rozpatrywania przez Stały Komitet Rady Ministrów i trwają uzgodnienia projektu zgodnie z ustaleniami zespołu roboczego powołanego przy KPRM

Asystencja osobista naglącą kwestią

Autor petycji zwrócił się z prośbą o natychmiastowe uchwalenie ustawy gwarantującej systemową, powszechną i dostępność asystencji osobistej jako jednego z podstawowych praw obywatelskich.

Od lat temat asystencji osobistej funkcjonuje głównie w formie pilotaży i projektów czasowych, ograniczonych dostępnością, finansowaniem i uznaniowością. Tymczasem dla wielu osób z niepełnosprawnościami - dzieci, dorosłych, seniorów - brak stałego, profesjonalnego wsparcia w codziennych czynnościach oznacza wykluczenie, izolację, a często również nieszczęścia, dramaty rodzinne i utratę resztek godności. Nie chodzi tu o przywileje. Chodzi o coś znacznie bardziej podstawowego: prawo do życia w społeczeństwie na równych zasadach - zaznacza petytor.

Wyliczył przy tym, że asystencja osobista to prawo do: samodzielnego życia, do edukacji, do pracy, do załatwienia spraw urzędowych, do pójścia do lekarza, na spacer, na zakupy, do wyjścia z domu -bez systemowego wsparcia asystenckiego te prawa pozostają czysto teoretyczne.

Autor pisma podkreśla, że obecna sytuacja jest nie do przyjęcia:

tysiące osób uwięzionych jest we własnych domach, nie z powodu stopnia niepełnosprawności, ale z powodu braku człowieka, który pomoże im wyjść za próg;
rodziny są przeciążone, wycieńczone, często zmuszone rezygnować z pracy i własnego życia, by pełnić rolę asystenta - bez przygotowania, bez wsparcia, bez wynagrodzenia;
dzieci i młodzież z niepełnosprawnościami nie mogą w pełni uczestniczyć w edukacji, dorosłe osoby są eliminowane z rynku pracy, a osoby starsze pozostawione są w samotności;
kolejne osoby trafiają do domów pomocy społecznej - nie z powodu potrzeby całodobowej opieki, ale z powodu braku asystenta przez 2-3 godziny dziennie.

Dlatego też autor wzywa resort do: przyjęcia ustawy, zabezpieczenia stałego finansowania, profesjonalizacji zawodu asystenta, zagwarantowania wpływu środowiska osób z niepełnosprawnościami na kształtowanie tego systemu - zgodnie z Konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, którą Polska ratyfikowała.

Asystencja to nie luksus. To elementarna potrzeba, a jej brak jest równoznaczny z naruszaniem praw człowieka. Zwłoka w tym zakresie każdego dnia prowadzi do realnego cierpienia. To nie są liczby w Excelu — to dramaty ludzi, którzy chcą tylko jednego: żyć jak inni. Wzywam Państwa do odwagi, odpowiedzialności i działania. Zbyt długo czekamy. Zbyt wiele osób już nie doczekało – podsumował obywatel.

"To jeden z priorytetów obecnej polityki społecznej"

Odpowiedzi udzielił wiceminister rodziny, pracy i polityki społecznej oraz Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych Łukasz Krasoń. Jak podkreślił na wstępie, "ministerstwo dostrzega wagę problemu, o którym mowa w petycji i w pełni podziela przekonanie, że dostęp do asystencji osobistej stanowi kluczowy element realizacji praw człowieka, w tym prawa do samodzielnego życia, uczestnictwa w życiu społecznym, edukacyjnym i zawodowym".

Przypomniał, że obecny system oparty na programach czasowych i pilotażowych nie zapewnia stabilności i powszechnej dostępności usług, co jest barierą dla wielu osób z niepełnosprawnościami. Zaznaczył, że w resorcie trwają prace analityczne i konsultacyjne mające na celu przygotowanie projektu ustawy o asystencji osobistej. Natomiast opracowywane rozwiązania mają zapewnić uregulowanie w akcie rangi ustawy zakresu usług, standardów ich realizacji oraz zasad przyznawania wsparcia. Projekt ustawy jest aktualnie na etapie rozpatrywania przez Stały Komitet Rady Ministrów i trwają uzgodnienia projektu zgodnie z ustaleniami zespołu roboczego powołanego przy KPRM. Procedowanie projektu postępuje zgodnie z regulacjami regulującymi proces legislacyjny dokumentu rządowego.

Zapewnił, że jako Pełnomocnik pozostaje w bieżącym kontakcie z resortami, które zgłosiły uwagi, w celu jak najszybszego uzgodnienia projektu i skierowania go do rozpatrzenia przez Radę Ministrów. Jednocześnie dokładane są wszelkie starania, aby ustawa zapewniała jakość i bezpieczeństwo realizacji asystencji osobistej.

Wyjaśnił, że jednym z głównych elementów analiz jest wskazanie trwałych źródeł finansowania usług asystencji, aby nie były one uzależnione wyłącznie od programów czasowych czy środków projektowych i rozważane są rozwiązania umożliwiające finansowanie z budżetu państwa.

W odniesieniu do dalszych postulatów wiceminister Krasoń zrelacjonował, że są prowadzone prace, które obejmują opracowanie jednolitych kwalifikacji zawodowych, zasad szkolenia i certyfikacji asystentów osobistych, aby podnieść jakość świadczonych usług oraz zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność wsparcia.

Konsultacje społeczne mają zapewnić, aby proponowane rozwiązania odpowiadały realnym potrzebom i były zgodne z zasadą „nic o nas bez nas”. Zapewnienie powszechnego i dostępnego systemu asystencji osobistej stanowi jeden z priorytetów obecnej polityki społecznej - dodał wiceminister. Ponadto potwierdził, że przekazane postulaty będą analizowanie i wykorzystane w dalszych pracach legislacyjnych.