Wstydliwa porażka Kremla. Armia Rosji była totalnie zaskoczona

NLAW to lekka broń przeciwpancerna służąca głównie do walki z ciężko opancerzonymi pojazdami, choć dobrze sprawdzi się także przeciwko bojowym wozom piechoty. NLAW to broń typu wystrzel i zapomnij, którą może obsługiwać pojedynczy żołnierz i która może atakować cel, np. wrogi czołg, uderzając w niego z góry, gdzie zazwyczaj jest on słabo opancerzony.

RM-70 to wyrzutnia rakiet zdolna do wystrzeliwania 40 pocisków w 20 sek., które rozpędzają się do prędkości 690 m/sek. przy zasięgu 20 km. Ta czeska konstrukcja jest wykorzystywana głównie do wsparcia ogniowego dla jednostek piechoty.

2S1 służy jako wsparcie ogniowe dla piechoty i sił zmotoryzowanych, wystrzeliwując do czterech pocisków na minutę przy maksymalnym zasięgu 14 km. Ta rosyjska haubica przewozi 40 szt. amunicji i weszła do służby jeszcze w latach 70. Finlandia nabyła te maszyny od Niemiec w 1992 i 1994 r.

K9 to haubica kal. 155 mm wprowadzona do armii Finlandii zaledwie kilka lat temu. Haubica ma dwa tryby prowadzenia ognia — standardowy (osiem pocisków na minutę) i szybkostrzelny zdolny do jednoczesnego trafienia trzema pociskami w dany cel. Pojazd obsługuje pięcioosobowa załoga, a jego zasięg operacyjny wynosi 480 km.

Kolejna fińska konstrukcja w naszym zestawieniu. To ośmiometrowe działo ma zasięg 40 km, wystrzeliwuje sześć pocisków na minutę i jest wyposażone także w system kamuflażu oraz generator pozwalający na przemieszczanie się działa z prędkością 15 km/godz.

Ta ciężka wyrzutnia rakiet wystrzeliwuje do 12 pocisków na minutę i w zależności od stosowanej amunicji może razić cele na odległości od 12 do 400 km. Sam pojazd ma z kolei zasięg 480 km i rozpędza się do prędkości 64 km/godz. w warunkach drogowych i 35 km/godz. w warunkach terenowych.

NASAMS II to wyrzutnia pocisków ziemia-powietrze służąca do obrony regionu, w którym znajduje się stolica Finlandii. Wyrzutnia korzysta z pocisków AIM-120 AMRAAM, które po wystrzeleniu mogą otrzymać w locie aktualizację wybranego celu. Sama wyrzutnia jest montowana w Finlandii i umieszczono ją na ośmiokołowej ciężarówce zdolnej do pokonywania każdego terenu.

90M Crotale to system obronny krótkiego zasięgu zamontowany na pojeździe, który może "działać niezależnie przeciwko wszystkim celom powietrznym w każdych warunkach pogodowych i przy każdym oświetleniu". Crotale może wystrzelić do ośmiu pocisków lecących z prędkością ponad 4 tys. km/godz., mających zasięg 10 km i maksymalny pułap lotu na poziomie 6 km.

Finlandia korzysta także z czołgów niemieckiej produkcji Leopard 2. W tamtejszej armii te maszyny służą w dwóch wersjach: 2A4 oraz 2A6. W porównaniu do poprzednich wersji Leopard 2A6 może się pochwalić większą siłą ognia, lepszym opancerzeniem oraz lepszą ochroną swojej załogi. Dowódca czołgu otrzymał także dodatkowe możliwości kierowania maszyną w warunkach niskiej widoczności na polu walki. Głównym uzbrojeniem fińskiego Leoparda 2A6 jest działo 120 mm oraz dwa karabiny maszynowe 7,62 mm, pojazd korzysta także z wyrzutni granatów dymnych.

CV9030 to maszyna, której zadaniem jest niszczenie wrogich wozów piechoty oraz wolno latających samolotów, a także wspieranie piechoty ogniem bezpośrednim. Ta szwedzka konstrukcja została wyposażona w działko 30 mm oraz karabin maszynowy 7,62 mm, osiąga prędkość 65 km/godz. i może przewozić do ośmiu pasażerów.

Głównym uzbrojeniem tego pojazdu jest ciężki moździerz kal. 120 mm zamontowany w jego tylnej części. Moździerz strzela pod kątem maks. 40 st., prowadząc ostrzał pośredni, a także oświetlając pole walki lub zapewniając osłonę dymną. Zasięg moździerza wynosi od 250 m do 7,5 km, wystrzeliwując do 12 pocisków na minutę. Jak widać na zdjęciu, pojazd jest idealnie dostosowany do fińskiego klimatu, nie dziwi więc fakt, iż jest to w całości lokalna konstrukcja.

RBS-15 to szwedzki system rakietowy o zasięgu 100 km. Wystrzelony pocisk o masie ponad 1,5 t leci z prędkością 300 m/sek., a Finlandia używa go zarówno na swoich okrętach wojennych, jak i na wyrzutniach naziemnych chroniących tamtejszą linię brzegową, co widzimy na powyższym zdjęciu.

Przechodzimy do morskich sił Finlandii i zaczynamy od szybkich kutrów rakietowych przystosowanych do ochrony ruchu morskiego i działań wojskowych. Okręty te mogą pełnić kilka ról, uzupełniając systemy obrony przeciwlotniczej, prowadzając zwiad w powietrzu i na wodzie oraz prowadząc zwiad elektroniczny. W ostatnich latach Finlandia podjęła się modernizacji tych okrętów, wyposażając je m.in. w działko 40 mm, dwa przeciwlotnicze karabiny maszynowe, torpedy i pociski przeciwokrętowe typu Gabriel.

Katanpää to nowoczesne trałowce, czyli okręty, których zadaniem jest oczyszczanie danego obszaru z min morskich. Okręty te mogą być wykorzystywane także do mapowania dna morskiego, rozbrajania podwodnych ładunków wybuchowych i prowadzenia podwodnych operacji poszukiwawczych.

Jurmo to okręty desantowe, które od 2019 r. przechodzą program modernizacji, który ma zakończyć się jeszcze w tym roku. W jego ramach okręty otrzymują gruntowne naprawy, zostaną też wyposażone w dodatkowe środki bezpieczeństwa dla załogi i transportowanych żołnierzy.

Przegląd fińskiej floty kończymy okrętem, który dopiero szykuje się do służby. To wielozadaniowe korwety typu Pohjanmaa przystosowane do działania w każdych warunkach pogodowych, także przy dużym oblodzeniu. Mogą one prowadzić działania zaczepne zarówno przeciwko okrętom nawodnym, jak i podwodnym, zajmując się także stawianiem min i operując jako jednostki dowodzenia. Na pokładzie okrętu znajdziemy także pociski przeciwlotnicze oraz całą gamę innych systemów obronnych. Jednostki te będą służyć w fińskiej armii aż do lat 50. XXI w. i wg aktualnego planu mają wchodzić do aktywnej służby od 2029 r.

Jeśli chodzi o siły powietrzne Finlandii, to obecnie ich kręgosłup stanowią wielozadaniowe myśliwce F/A-18 Hornet produkowane przez Stany Zjednoczone. Ta dwusilnikowa maszyna rozpędza się do prędkości ponad 2 tys. km/godz., lata na pułapie 15 km i może być wyposażona w szeroką gamę uzbrojenia, od pocisków Sidewinder po smart-bomby i pociski dalekiego zasięgu. Dzięki temu samolot doskonale sprawdza się jako typowy myśliwiec oraz jako bombowiec.

Siły powietrzne Finlandii korzystają z learjetów w roli samolotu transportowego, są one także wyposażone w sprzęt umożliwiający przeprowadzanie morskich misji obserwacyjnych oraz próbkowanie powietrza. Samolot ma zasięg 3 tys. km, lata z prędkością dochodzącą do mach 0,78, a jego maks. pułap wynosi 12,5 km.

Przegląd fińskich sił zbrojnych kończymy maszyną, która dopiero wejdzie do służby w tamtejszej armii. Finlandia zdecydowała się bowiem na zakup nowoczesnych samolotów F-35, które w 2030 r. mają w całości zastąpić jednostki F/A-18 Hornet. Te nowoczesne konstrukcje mogą pochwalić się m.in. niezwykle zaawansowaną elektroniką, dzięki czemu mogą doskonale współpracować z innymi sojuszniczymi jednostkami na polu bitwy, np. wymieniając się informacjami o przeciwniku. Samoloty korzystają także z technologii stealth oraz całej gamy elektronicznych systemów obronnych. Można także wyposażyć je we wszechstronne uzbrojenie, dzięki czemu F-35 może pełnić różnorodne role w czasie konfliktu zbrojnego, np. typowego myśliwca czy samolotu atakującego cele na ziemi.

Systemy radarowe to dziś nieodłączny element współczesnego pola walki, które może zapewnić sporą przewagę nad przeciwnikiem. Fińska armia dysponuje kilkoma różnymi rozwiązaniami tego typu na krótkie, średnie oraz dalekie odległości, a francuski Thomson TRS 22XX należy do urządzeń tej ostatniej kategorii. Jak czytamy na stronie fińskiej armii, radar ten został rozmieszczony w różnych punktach kraju, ma zasięg 500 km i może śledzić cele na wysokości do 30 km. Jest to też trójwymiarowy radar zdolny do określania pozycji celu zarówno w azymucie, jak i jego wysokości.