Utrata prawa do zasiłku chorobowego w świetle orzecznictwa

1 miesiąc temu 16

Prawo do zasiłku za cały okres zwolnienia traci się w razie wykonywania w tym czasie pracy zarobkowej lub niewłaściwego korzystania ze zwolnienia lekarskiego

Nie każda niezdolność do pracy skutkuje automatycznym nabyciem prawa do zasiłku chorobowego, a w przypadku pracowników – również do wynagrodzenia chorobowego. Przedstawiamy przegląd orzeczeń dotyczących przypadków utraty tego prawa, który pozwala lepiej zrozumieć praktyczne konsekwencje przepisów i ich interpretację przez organy i sądy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: u.ś.p.), prawo do zasiłku za cały okres zwolnienia traci się w razie wykonywania w tym czasie pracy zarobkowej lub niewłaściwego korzystania ze zwolnienia lekarskiego, czyli działań sprzecznych z jego celem. Okoliczności te nie muszą występować łącznie. Nawet jeśli chory wykonywał pracę zarobkową, która nie przeszkadzała w odzyskaniu zdrowia, albo podejmował aktywność niezgodną z celem zwolnienia, która nie była pracą zarobkową – utrata prawa do zasiłku jest możliwa. Potwierdza to m.in. wyrok z 9 maja 2018 r. (sygn. akt III UK 72/17), w którym Sąd Najwyższy stwierdził, że w aktualnym stanie prawnym nie jest konieczne ocenianie, czy inna praca zarobkowa rzeczywiście przeszkadzała w realizacji celu zwolnienia lekarskiego. Wykonywanie pracy zarobkowej, niezależnie od jej wpływu na stan zdrowia ubezpieczonego, stanowi samodzielną podstawę do utraty prawa do zasiłku chorobowego.