Turcja: czy to koniec wizji Atatürka?

4 tygodni temu 14

Wiec poparcia dla aresztowanego przez AKP burmistrza Stambułu Ekrema İmamoğlu. Część uczestników protestu przyniosła portrety Mustafy Kemala Atatürka. Stambuł, 10 września 2025 r.

Kurdyjscy bojownicy składają broń, tureckie władze wtrącają do więzień opozycjonistów, otoczenie prezydenta mówi o konieczności uchwalenia nowej konstytucji, by dać mu szanse rządzenia przez kolejną dekadę. A to wszystko ma dziać się za cichym przyzwoleniem USA, które mają dążyć do „libanizacji” kraju, by nowa Turcja przypominała dawne Imperium Osmańskie.

– To naprawdę może być koniec konfliktu? – pytam Azada, kurdyjskiego znajomego, w kawiarni, kiedy mieliśmy już wstawać. Siedzi, po chwili namysłu zapala papierosa, mówi, że nie jest w stanie odpowiedzieć jednym zdaniem. – Kiedy w październiku 2024 r. rząd ogłosił początek nowego procesu pokojowego, byliśmy pełni nadziei. Bo każdy ma już dość tego konfliktu. Ale minął prawie rok i władze nie zrobiły nic. Poza tym nie uważam, by Erdoğan i narodowcy szczerze chcieli pokoju. Myślę, że oni chcą wykorzystać Kurdów do zmiany konstytucji i utorowania Erdoğanowi drogi do kolejnych prezydenckich kadencji – odpowiada.

W październiku 2024 r. Devlet Bahçeli, szef nacjonalistycznej i antykurdyjskiej Partii Narodowego Działania (MHP), koalicjanta erdoğanowskiej Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP), zszokował opinię publiczną gotowością do rozmów z kurdyjską PKK, oskarżoną przez Ankarę o działalność terrorystyczną. Bahçeli nawet uścisnął dłonie parlamentarzystom kurdyjskiej Ludowej Partii Równości i Demokracji (DEM) i zaczął nawoływać lidera kurdyjskiego ruchu niepodległościowego Abdullaha Öcalana, więzionego od 26 lat, o rozwiązanie PKK.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję