Ten film Sorrentino to oda do młodości, piękna i Neapolu. Nad kostiumami czuwał dyrektor kreatywny Saint Laurent [RECENZJA]

4 dni temu 8

Spis treści:

Neapolitańska legenda – „Bogini Partenope”
O czym opowiada film „Bogini Partenope”?
Estetyka filmu „Bogini Partenope”
Gdzie oglądać film „Bogini Partenope”?

Dzieła spod ręki Paolo Sorrentino są jednymi z najbardziej wyczekiwanych, nie tylko przez wielbicieli włoskiego kina. Filmy reżysera cechuje barokowa estetyka, poetycka narracja i gra na symbolach, w czym wyczytać można inspiracje najważniejszymi przedstawicielami rodzimej kinematografii, jak Fellini czy Antonioni. Absolutnie rozpoznawalny i indywidualny, acz zakorzeniony w tradycji włoskiego (i europejskiego) kina, styl przyniósł Sorrentino światową sławę. Jego najnowsze dzieło jest jednak zupełnie inne.

Neapolitańska legenda – „Bogini Partenope”

„Wielkie piękno” zachwycało monumentalnością Rzymu, „Oni” rozciągali się na krajobrazie luksusowego sardyńskiego wybrzeża, z kolei „Bogini Partenope” to opowieść zawieszona między Capri a Neapolem – rodzinnym miastem reżysera. To właśnie na rajskiej wyspie, skąpana w morskiej bryzie niczym Wenus, rodzi się tytułowa bohaterka. Nadane jej imię nie pozostaje bez znaczenia, bowiem Partenope ma swoje korzenie nie tylko w lokalnych legendach, ale także w antycznej mitologii. Według niektórych, Partenope była syreną, zwabiającą swoim niebiańskim głosem marynarzy. Zakochana w centaurze Wezuwiuszu, wzbudziła zazdrość Zeusa, który zamienił go w wulkan, po czym odebrała sobie życie. Wyrzucone przez fale na brzeg Neapolu, ciało syreny stało się podstawą do utworzenia miasta, a ona sama mogła na zawsze połączyć się z ukochanym. I to właśnie ta opowieść staje punktem wyjścia dla reżysera.

O czym opowiada film „Bogini Partenope”?

„Bogini Partenope” wymyka się klasycznym konwencjom reżysera, który dotychczas przedstawiał historię przez pryzmat zagubionego Włocha w średnim wieku. Film kontynuuje podejmowaną przez Sorrentino tematykę piękna, lecz tym razem opowiedziana zostaje przez kobietę, której losy obserwujemy przez dekady jej życia. Partenope już w wieku nastoletnim zachwyca urodą, skutecznie mącąc w głowie niemalże każdemu mężczyźnie, który ją zobaczy. Ignorując zaloty, namiętnie poszukuje prawdy o świecie w tekstach Levi-Straussa, studiując antropologię. Nie wie jednak, że największe sekrety odkryje przeżywając własne życie.

Przez postać idealnej kobiety, Sorrentino bada relacje między pożądaniem a pięknem. Obok jej wdzięku nikt nie jest w stanie przejść obojętnie, co twórcy dodatkowo uwypuklają licznymi zmysłowymi scenami. W tym miejscu rozpoczyna się gra z widzem, który podobnie jak patrzący się na Partenope bohaterowie, oczekuje od filmu co raz to odważniejszych sekwencji, których reżyser z premedytacją nie rozwija. Tam gdzie kobieta w ostatnich momentach wymyka się żądzom zalotników, reżyser wskazuje voyeurystyczne zapędy odbiorców. Ale Partenope jest sprytniejsza. Przez wiele lat swojego życia spotyka na drodze szereg ekscentrycznych mężczyzn, których z pełną świadomością wykorzystuje by zdobyć to czego pragnie – wiedzę. Amerykański pisarz John, w którego wciela się fenomenalny Gary Oldman, przypomni jej o wartości młodości, profesor Marotta uświadomi, że nie na wszystkie pytania są odpowiedzi, z kolei kandydujący na papieża biskup obudzi w niej, długo skrywaną zmysłowość.

Estetyka filmu „Bogini Partenope”

Każdy z filmów Sorrentino to czysta poezja, która objawia się nie tylko w melancholijnych dialogach, ale przede wszystkim w charakterystycznej estetyce. Dotychczas korzystający z założeń barokowego realizmu, w „Bogini Partenope” uprościł formę, czego wynikiem są oniryczne sekwencje, nacechowane symboliką i symetrycznymi ujęciami. Nie znajdziemy tu blichtru „Wielkiego piękna”, a raczej błogość nadmorskich krajobrazów. Szczególna uwaga została poświęcona neapolitańskiemu rozdziałowi z życia Partenope, która ma okazję poznać jego nieoczywiste strony. Lata 70. nie należały do najłatwiejszych w historii Włoch, a modernizacja ich północnej części nieprędko dotarła na południe, polaryzując społeczeństwo. Świadom kontekstu historycznego reżyser, skutecznie ukazuje przemianę bohaterki, której prawdziwe dojrzewanie rozpoczyna się właśnie w Neapolu. Ale to także osobisty list miłosny Sorrentino do rodzinnego miasta, które choć nieidealne, fascynuje do dziś.

Film, podobnie jak główna bohaterka, jest zachwycająco piękny. Twórcy doskonale oddali atmosferę Włoch, które pachną dymem papierosowym, winem i spaloną słońcem skórą. Partenope urodziła się w roku 1950, tak więc zza jej ramienia podglądamy panoramę kraju XX wieku. Nostalgię minionego czasu zauważyć można m.in. w konserwatywnym podejściu społeczeństwa, ale także w idealnie skrojonych kostiumach, które bezbłędnie oddają ducha epoki. Nic dziwnego, że zwracają uwagę aż tak bardzo, bo nad ich świetnością czuwał Anthony Vaccarello, dyrektor kreatywny Saint Laurent, który pełnił także rolę producenta. „Bogini Partenope” to prawdziwa uczta dla zmysłów i bezcenna skarbnica inspiracji.

Gdzie oglądać film „Bogini Partenope”?

„Bogini Partenope” to oda do młodości, miłości i piękna, które jest czymś więcej niż jedynie namacalnym ludzkim atutem. To także opowieść o tym, by nie poddawać się narzuconym wymaganiom i zawsze podążać własną drogą. Najnowszy film Sorrentino dostępny jest na platformie Prime Video w ramach miesięcznej subskrypcji.

Przeczytaj źródło