Rozważania różańcowe na Jubileusz Nadziei

2 tygodni temu 27

W Roku Jubileuszowym Kościół przypomina nam, że nadzieja nie zawodzi (Rz 5,5), bo została rozlana w naszych sercach przez Ducha Świętego. Przez różaniec uczymy się ufać Bogu w każdej sytuacji. Panie, spraw, byśmy byli światłem dla świata – świadkami Twojej miłości, miłosierdzia i zwycięskiej nadziei. Maryjo, Matko Nadziei, oręduj za nami, aby nasza codzienność była przesiąknięta tym światłem, które nie zna zmierzchu.

TAJEMNICE RADOSNE

1. Zwiastowanie

„Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego” (Łk 1,37).

Maryja usłyszała słowa, które zmieniły bieg historii: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski”. Wobec zapowiedzi rzeczy wielkich i niezrozumiałych, nie uległa lękowi. Zaufała, a Jej fiat było aktem głębokiej nadziei – nie w siebie, ale w Boga, który wszystko może.

Panie, ucz nas nadziei, która mówi „tak” Twojej woli, nawet wtedy, gdy nie rozumiemy w danym momencie Twoich planów.

2. Nawiedzenie św. Elżbiety

„Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana” (Łk 1,45).

Maryja, niosąc pod sercem Zbawiciela, idzie z pośpiechem do Elżbiety. Jej obecność przynosi radość, a Duch Święty napełnia dom Zachariasza swoją Obecnością. Nadzieja nie zatrzymuje się na sobie – ona biegnie do drugiego człowieka z konkretem miłości.

Maryjo, naucz nas nieść innym nadzieję – w uśmiechu, w słowie pocieszenia, w cichym geście miłości.

3. Narodzenie Jezusa

„Narodził się wam Zbawiciel” (Łk 2,11).

W betlejemskiej grocie objawiła się Miłość, która przychodzi w ubóstwie, ciszy, prostocie. To nie było triumfalne wejście Króla, lecz początek drogi Boga z człowiekiem. Tam, wśród nocy, zapłonęła nadzieja dla świata, który pozostawał „w cieniu i mrokach śmierci”.

Jezu, naucz nas ufać, że nawet w najciemniejszą noc może wejść światło nadziei.

4. Ofiarowanie Jezusa w świątyni

„Moje oczy ujrzały Twoje zbawienie” (Łk 2,30).

Symeon przez całe życie czekał na obiecanego Zbawiciela. Nie zrezygnował. Cierpliwa nadzieja przyniosła owoc – zobaczył Mesjasza. Ofiarowanie Jezusa było spełnieniem obietnicy – dla niego i dla wszystkich oczekujących.

Boże, naucz nas cierpliwości w oczekiwaniu. Daj nam nadzieję, która nie gaśnie z upływem czasu.

5. Odnalezienie Jezusa w świątyni

„Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” (Łk 2,49).

Zagubienie i odnalezienie. Trzy dni bólu Maryi i Józefa, a potem światło – Jezus jest w świątyni, w domu należącym do Jego Ojca. Ile razy my „gubimy” Boga w codzienności, a jednak On daje się odnaleźć tym, którzy Go szukają z sercem pełnym nadziei.

Panie, gdy czujemy się zagubieni, przypomnij nam, że zawsze możemy Cię odnaleźć. Ty jesteś Bogiem, który pozwala się znaleźć.

Przeczytaj źródło