Reparacje. Polskie roszczenia, Willy Brandt i Kreml

3 tygodni temu 38

Kanclerz RFN Willy Brandt (po lewej) i premier Rosji Aleksiej Kosygin podpisują w Moskwie porozumienie zamykające kwestię reparacji. Pośrodku stoi Leonid Breżniew.

Polska nie odważyła się wysuwać wobec Niemiec roszczeń odszkodowawczych za straty wojenne aż do upadku ZSRR. Kwestia powróciła, gdy niemieccy wypędzeni wystąpili z żądaniami odszkodowań wobec Warszawy.

Kwestia reparacji za szkody wojenne wyrządzone w Polsce przez Niemcy podczas II wojny światowej w ostatnim czasie ponownie stała się przedmiotem gorącej debaty. Rząd niemiecki stoi na stanowisku, że sprawa ta jest już „prawnie ostatecznie uregulowana”, gdyż w 1953 r. Polska zrzekła się roszczeń. W związku z tym – zdaniem Berlina – nie ma już prawa do odszkodowań. Jednak na początku lat 70. ówczesny rząd Republiki Federalnej Niemiec miał zupełnie inną ocenę sytuacji prawnej. W Bonn uważano bowiem, że „w przypadku Polski nie da się obejść problemu poszkodowanych w wyniku prześladowań nazistowskich”.

Poszkodowani przez narodowy socjalizm

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję

Bogdan Musiał

historyk i politolog. Specjalizuje się w badaniu dziejów Niemiec, Polski i Rosji w XX w., zwłaszcza w okresie II wojny światowej i w latach międzywojennych Fot. Materiały prasowe