Prezes ING Banku Śląskiego: będziemy budować pomosty pomiędzy pokoleniami [WYWIAD]

2 tygodni temu 14

- Nie mam wrażenia, żebyśmy byli uważani za dużego pracodawcę i płatnika CIT na Śląsku, choć zapewne jesteśmy lokalnie firmą, która płaci najwyższe podatki - mówi Michał Bolesławski, prezes ING Banku Śląskiego

Jeżeli ktoś myśli, że wyższy CIT dla banków to sposób na załatanie dziury budżetowej, to strzeli sobie w kolano - mówi w wywiadzie Michał Bolesławski, prezes ING Banku Śląskiego. Wyjaśnia też, skąd pomysł na strategię o aż 10-letnim horyzoncie, jak będzie się zmieniał w tym czasie sposób komunikacji klientów z bankami i co to oznacza dla sieci oddziałów. Oraz czy bank z grupy ING w Polsce nadal będzie "Śląski".

Dlaczego strategia ING Banku Śląski ma aż 10 letni horyzont

ING Bank Śląski właśnie przedstawił strategię do 2035 r. Tak długa strategia w biznesie ma w ogóle sens? Za 10 lat nie powinno już być nowych samochodów spalinowych. Jednocześnie 10 lat temu dopiero zaczynał się problem kredytów frankowych, nieistniejący Idea Bank należał do liderów zyskowności w sektorze, a stopy procentowe właśnie spadły do rekordowo wówczas niskiego poziomu 1,5 proc.

Akurat my 10 lat temu, a nawet wcześniej, na wszystkie te sprawy z przeszłości zwracaliśmy uwagę. Długoterminowa strategia banków nie opiera się na poziomie stóp. Jeżeli patrzy się tylko na krótki horyzont: dwa, trzy lata, łatwo o błędy. My bierzemy pod uwagę trendy długoterminowe, które jesteśmy w stanie przewidzieć, jak demografia, ale też przeregulowanie gospodarki, a nawet te wspomniane samochody. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć wydarzeń takich jak pandemia czy wojna, które mogą spowodować, że wyłoni się „nowy świat”. Ale trzy-, czteroletni horyzont jest za krótki dla zarządzania instytucją, która ma jakąś misję i funkcjonuje w środowisku polskiej gospodarki i społeczeństwa.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję

Łukasz Wilkowicz

Zastępca redaktora naczelnego DGP. Pisze głównie o finansach, chętniej o fuzjach i wynikach banków niż o oprocentowaniu depozytów i kredytów. Drugi ulubiony temat: makroekonomia.