Potocki: Polska liczy, że Chiny znów nacisną na Łukaszenkę [OPINIA]

Regularne spotkania na wysokim szczeblu z Chinami, których przejawem była wizyta szefa dyplomacji Wanga Yi w Polsce, nie powinny przysłaniać diametralnych różnic w podejściu obu krajów do wojny. Z jednej strony trudno ignorować coraz wyraźniejsze oczekiwania Donalda Trumpa, że sojusznicy w relacjach z Chinami nie będą siedzieć okrakiem na barykadzie. Z drugiej, podczas majowego spotkania z szefową unijnej dyplomacji Kają Kallas, Wang miał powiedzieć, że w interesie Chin nie leży porażka Rosji.

Bez chińskiej kroplówki Moskwa już dawno by upadła. Pekin jest poważnym odbiorcą rosyjskich surowców, a w zamian wysyła podzespoły podwójnego zastosowania, potrzebne choćby do produkcji dronów. Chińczycy nie oponują też, gdy ich wasal, Korea Płn., wysyła żołnierzy do walki u boku Rosjan.

Symbolem bliskości tych relacji był szczyt Szanghajskiej Organizacji Współpracy. Pekin uzyskał na nim od Władimira Putina wsparcie dla swoich naczelnych postulatów i po raz kolejny przesunął w swoją stronę środek ciężkości w Azji Centralnej. Co Kreml uzyskał w zamian, można się tylko domyślać – albo wyciągać wnioski z faktu, że tuż po szczycie Putin wzmógł ostrzały Ukrainy i wysłał drony na Polskę. Chińskie zapewnienia, że najbardziej zależy im na pokoju, można włożyć między bajki. Ale zamknięcie przez Polskę granicy z Białorusią w związku z manewrami Zapad-2025 jest już czymś, co może posłużyć jako argument w negocjacjach. W przededniu wyjazdu Wanga do Europy, jego rzecznik Lin Jian, na pytanie Polskiej Agencji Prasowej o granicę, wyraził „nadzieję, że Polska podejmie skuteczne środki w celu zapewnienia bezpieczeństwa i bezproblemowego funkcjonowania kolei oraz stabilności międzynarodowych łańcuchów dostaw dla przemysłu”.