Potężne wsparcie dla wątroby. Badania potwierdziły: potrafi cofnąć stłuszczenie

• Głównym składnikiem aktywnym ostropestu plamistego jest sylimaryna, złożony kompleks substancji o działaniu biologicznym
• Badania sugerują potencjalne wsparcie pracy wątroby, metabolizmu glukozy oraz procesów ochronnych komórek
• Preparaty z ostropestu uznaje się za bezpieczne, jednak ich skuteczność kliniczna wymaga dalszych, lepiej zaprojektowanych badań

Ostropest plamisty to roślina znana od lat w ziołolecznictwie

Jak przypomniał portal mp.pl, ostropest plamisty (Silybum marianum) to roślina należącą do rodziny astrowatych, występująca naturalnie m.in. w rejonach basenu Morza Śródziemnego, Afryki Północnej, a także w Azji.

Kwitnie latem, zazwyczaj od końca czerwca do połowy sierpnia. Surowcem wykorzystywanym w farmacji są dojrzałe owoce, pozbawione puchu lotnego.

Najważniejszym zespołem substancji obecnych w owocach ostropestu jest sylimaryna, czyli kompleks flawonolignanów. W jego skład wchodzą m.in. sylibina A i B, izosylibina A i B, sylidianina, sylikrystyna oraz taksyfolina. Ostropest zawiera również inne związki aktywne, takie jak kwercetyna, fitosterole, garbniki, śluzy, kwasy organiczne oraz witamina C.

Badania laboratoryjne typu in vitro wykazały, że sylimaryna może wykazywać właściwości przeciwzapalne, antyoksydacyjne i immunomodulujące. Zwraca się uwagę na jej potencjalne działanie ochronne wobec nerek oraz komórek nerwowych.

Na co pomaga ostropest plamisty?

Najwięcej analiz naukowych dotyczących ostropestu plamistego koncentruje się na jego możliwym zastosowaniu w terapii wątroby. Badano m.in. wpływ sylimaryny na niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby, przewlekłe wirusowe zapalenie typu B oraz uszkodzenia narządu o podłożu toksycznym.

W części prac zaobserwowano poprawę parametrów czynnościowych, takich jak obniżenie aktywności enzymów ALAT i ASPAT czy zmniejszenie stłuszczenia. Jednak badania obejmowały niewielkie grupy pacjentów, co utrudnia formułowanie jednoznacznych wniosków.

W wytycznych z 2019 roku dotyczących postępowania u chorych na NAFLD zaznaczono, że roślinne preparaty hepatoprotekcyjne, w tym ostropest, nie wykazują istotnego wpływu, dlatego nie są rutynowo rekomendowane.

Ciekawych danych dostarczyła metaanaliza z 2016 roku, obejmująca pięć badań klinicznych z udziałem 270 pacjentów z cukrzycą typu 2. Wskazano w niej, że przyjmowanie sylimaryny może sprzyjać obniżeniu stężenia glukozy na czczo oraz hemoglobiny glikowanej, bez wpływu na profil lipidowy.

Ze względu na działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie oraz właściwości żółciotwórcze i żółciopędne, sylimaryna była również oceniana pod kątem łagodzenia objawów niestrawności. W jednym z badań preparat zawierający m.in. wyciąg z ostropestu przyczynił się do zmniejszenia dolegliwości, takich jak refluks, ból brzucha czy nudności.

Preparaty z ostropestu plamistego uznawane są za dobrze tolerowane. Sporadycznie mogą pojawić się łagodne dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. 

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.