Pająki pawie zadziwiają tańcem. Ich DNA skrywa tajemnicę

Występujące w niemal całej Australii pająki pawie wielkością przypominają główkę od szpilki. Swoją nazwę zawdzięczają niesamowitym kolorom pokrywającym odwłoki samców. To właśnie owe odwłoki stanowią najbardziej rozpoznawalny element tych fascynujących stworzeń — służą one do hipnotyzującego tańca godowego, którym samce starają się przypodobać samicom.

Maratus volans kryją w sobie jednak jeszcze jedną fascynującą rzecz. Łącznie występuje ich ponad 100 różnych gatunków, podczas gdy w przypadku większości zwierząt liczba ta nie przekracza kilku.

Pająki pawie zadziwiają tańcem. Ale to ich DNA robi największe wrażenie

Właśnie ta cecha zaciekawiła naukowców z Instytutu Sanger. — Interesuje nas, jak pająki ewoluują, by stać się aż tak zróżnicowane — powiedział w rozmowie z BBC Jonah Walker, współtworzący badanie.

— Wychodząc na zewnątrz, widzimy ogromną różnorodność gatunków roślin i zwierząt. Pająki pawie są skrajnym przykładem tego zjawiska. Dlatego, badając je, możemy wykorzystać ten ekstremalny przypadek, by zrozumieć, jakie procesy ogólnie prowadzą do powstawania różnorodności — wytłumaczył naukowiec.

Międzynarodowy zespół prowadzony przez dr Joannę Meier zebrał wszystkie odkryte dotąd gatunki Maratus volans. Zostały one skatalogowane pod względem zachowania, ruchów oraz tańca godowego. Ponadto przebadano ich DNA. To właśnie ostatni punkt zdaje się być kluczowym.

Pająki pawie ewoluują szybciej niż inne gatunki. Naukowcy szukają powodu

— To dopiero początek, ale jednym z najbardziej intrygujących odkryć jest to, że za różnorodność mogą odpowiadać nie tylko geny, lecz także fragmenty pomiędzy nimi, tzw. „ciemne DNA”, które może wpływać na ewolucję pająków — przekazał Jonah Walker.Przypomnijmy, że choć DNA — także ludzkie — składa się z łańcucha cząsteczek, którego zaledwie część stanowi geny kodujące informacje m.in. o takich cechach, jak wzrost czy kolor oczu.

Pozostała część łańcucha nazywana jest najczęściej „ciemną materią genomu”. Przez lata naukowcy nie mieli pojęcia, za co fragmenty te są odpowiedzialne. To jednak z roku na rok się zmienia. Już teraz wiadomo chociażby, że w część tę wchodzą ważne dla budowy sekwencje regulacyjne.

Właśnie w tej „ciemnej” części naukowcy doszukują się odpowiedzi na różnorodność pająków pawich. — Rozumiejąc DNA różnych organizmów, poznajemy ogólne zasady działania genów i funkcję ciemnego DNA. Dzięki temu dowiadujemy się także wiele o nas samych — ogłosił Jonah Walker.


Czytaj też:
Naukowcy z Australii powstrzymają nadchodzącą śmierć? Sekretem jad pająkaCzytaj też:
Naukowcy z zaskakującym odkryciem. Tego pająka nie znali