Ktoś puścił plotkę i 150 ton ziemniaków zniknęło w jeden weekend. Właściciel: To była kradzież, nie rozdawnictwo!

3 tygodni temu 21

Data utworzenia: 13 października 2025, 13:05.

W sobotę 11 października mieszkańcy Dąbrowicy na Podkarpaciu przeżyli coś w rodzaju warzywnego cudu: na polu przy drodze, nieopodal dawnej gorzelni, pojawiła się góra ziemniaków. Aż 150 ton! W mediach społecznościowych natychmiast ruszyła pantoflowa burza: "Bierzcie, ludzie, za darmo!". No to brali — z przyczepkami, taczkami, siatkami po cebuli, a czasem tylko z nadzieją, że w końcu coś naprawdę jest za darmo. Nikt nie pytał, bo wszyscy "wiedzieli". Sprawę szybko podchwyciły lokalne media, a dla "Faktu" komentował ją sam sołtys wsi, który — nieświadomy jeszcze skali pomyłki — przypuszczał, że może ktoś po prostu nie wytrzymał presji cenowej i oddaje towar ludziom. Problem w tym, że nikt niczego nie rozdawał.

Piotra Gryty na tle pola. Ze 150 ton ziemniaków nie ma nic. Foto: Archiwum prywatne / LASKAR-MEDIA

Dopiero w poniedziałek 13 października na miejsce przyjechał Piotr Gryta, współwłaściciel lokalnej gorzelni, która mieści się kilkaset metrów od pola. Jak tłumaczy, towar był jego. Legalnie zakupiony od rolników, 6 tirów, w sumie 150 ton ziemniaków, które miały trafić do dalszego przerobu. — Towar kupiliśmy w czwartek. W piątek za niego zapłaciliśmy. Przyjechał tego dnia i zrzuciliśmy go na pole, bo nie było gdzie trzymać. Produkcja miała ruszyć dopiero za kilkanaście dni. W weekend nie byłem w pracy. A kiedy dowiedziałem się, co się stało… już nie było czego zbierać — mówi "Faktowi" rozżalony właściciel.

Podkreśla: to nie był żaden społeczny gest. — To nie było rozdawnictwo. To była zwyczajna kradzież — dodaje.

Dziadek, który potrzebował — i sąsiad, który oddał

W trakcie naszej wizyty na miejscu podjechał też jeden z lokalnych gospodarzy. W bagażniku miał dwa worki ziemniaków. Przyznał, że wziął je w dobrej wierze — Wszyscy mówili, że za darmo. Jak tłumaczy, nie dla siebie: "Ja mam swoje, ze trzy tony. Ale pomagam takiemu emerytowi, starszemu dziadkowi. Dla niego wziąłem". I dodaje, że skoro sprawa się wyjaśniła, to oddaje — bez dyskusji.

Pan Gryta nie miał do niego pretensji. — "Dwa worki to nic. Gorzej, że były przypadki, gdzie zabierano całe przyczepy. A to już nie jest przypadek, tylko sposób" — mówi z goryczą.

Zobacz też: Byliśmy ziemniaczaną potęgą. Ma setki hektarów i mówi: biją nas na głowę

Zostały tylko rozjechane resztki

Na miejscu — pusto. Po ziemniaczanym eldorado nie zostało niemal nic. Tylko kilka zgniłych kartofli i ślady po kołach. A przecież wszystko zaczęło się od niewinnej plotki. Jakiej? Że ziemniaki "ktoś wysypał, bo nie miał co z nimi zrobić". Brzmiało wiarygodnie. W końcu w ostatnich miesiącach głośno było o podobnych przypadkach: papryka rozdawana za darmo, kapusta zostawiana na polach, bo skupy oferują grosze.

— Być może na tej fali ktoś po prostu uznał, że skoro leży, to nikt nie chce. A ludzie, jak to ludzie… zaczęli brać — przyznają mieszkańcy wsi.

"Mam telefon od 25 lat. Nikt nie zadzwonił"

W całej sprawie najbardziej uderza to, że nikt nie zapytał. — "Mam publiczny numer, wisi na bramie gorzelni. A ja działam przecież tu od 25 lat i wszyscy mnie znają. Telefon dzwoni dzisiaj non stop, a w weekend? Nikt. Żadnego sygnału. Po prostu ruszyła fala i tyle" — mówi Gryta.

Zapowiada, że nie szuka skandalu, ale sprawy nie zamierza zostawić. — Jeśli ktoś wziął ziemniaki, niech się zgłosi i odda. W przeciwnym razie będzie to musiało zostać zgłoszone do prokuratury. To był mój towar. Legalny, zapłacony. To, co się wydarzyło, jest po prostu nie do uwierzenia.

Na koniec cytuje swojego dziadka: — Jak coś jest za darmo, to nikt nie szanuje. A jak czegoś jest za dużo, to znaczy, że ma zginąć.

No cóż. W tym przypadku zginęło 150 ton.

Zobacz też: Krzyk rozpaczy pracowników hut. Tani surowiec zalewa Polskę