Wypadki na basenie zdarzają się częściej niż można to sobie wyobrazić – od poślizgnięć po skoki do płytkiej wody. W takich sytuacjach pojawia się pytanie: kto ponosi odpowiedzialność i czy można liczyć na odszkodowanie lub zadośćuczynienie? Wyjaśniamy, co mówi kodeks cywilny i kiedy właściciel pływalni może uniknąć winy.
Najczęstsze przyczyny wypadków na basenach
Z danych Państwowej Inspekcji Sanitarnej (PIS) i straży pożarnej wynika, że najwięcej wypadków na basenach dotyczy poślizgnięć na mokrych powierzchniach, nieprzestrzegania zasad bezpieczeństwa oraz braku nadzoru ratowników. W mniejszym stopniu odpowiedzialne za zdarzenia na pływalniach są błędy techniczne – na przykład niewłaściwe oznakowanie głębokości wody czy śliskie kafelki. Czasami wina za wypadek leży po stronie uczestników korzystających z basenu niezgodnie z regulaminem, na przykład, gdy skaczą na główkę do płytkiej wody.
Odpowiedzialność właściciela basenu – zasada ryzyka
Właściciel pływalni ponosi odpowiedzialność za wypadki na basenie na zasadzie ryzyka. Wynika to z treści art. 435 § 1 kodeksu cywilnego.
Podstawa prawna
„Prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu”.
Prawo przewiduje jednak od tej zasady wyjątki. Właściciel basenu nie poniesie odpowiedzialności za wypadek, jeśli szkoda nastąpiła:
- wskutek siły wyższej,
- wyłącznie z winy poszkodowanego,
- wyłącznie z winy osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności (art. 435 § 1 Kodeksu cywilnego).
Odpowiedzialność właściciela basenu – zasada ryzyka
Poszkodowanemu może należeć się odszkodowanie i zadośćuczynienie, a w niektórych przypadkach – również renta. Odszkodowanie za wypadek na basenie obejmuje przede wszystkim pokrycie kosztów leczenia, rehabilitacji oraz – jeśli dotyczy poszkodowanego – utraconych dochodów. Zadośćuczynienie z kolei wypłacane jest za doznaną krzywdę o charakterze niemajątkowym, czyli ból, cierpienie fizyczne i psychiczne.
Jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, może żądać od właściciela pływalni również środków potrzebnych na przygotowanie do innego zawodu. Jeśli natomiast utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty (art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego).
Podstawa prawna
- Art. 435 § 1 Kodeksu cywilnego – odpowiedzialność prowadzącego przedsiębiorstwo na zasadzie ryzyka.
- Art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego – prawo poszkodowanego do renty w razie utraty zdolności do pracy lub zwiększenia potrzeb.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję

16 godziny temu
4

![Zendaya w filmie oscarowego twórcy „Tamtych dni, tamtych nocy”. To pełna napięcia gra, która rozpala zmysły [RECENZJA]](https://images.immediate.co.uk/production/volatile/sites/64/2025/10/okladka-01c585e.png?resize=1200%2C630)




English (US) ·
Polish (PL) ·