Jest projekt noweli ustawy o Krajowej Sieci Onkologicznej. Lista zmian jest długa

2 dni temu 6

Na stronach Rządowego Centrum Legislacji opublikowany został projekt nowelizacji ustawy o Krajowej Sieci Onkologicznej
Proponowane jest w nim zniesienie obowiązku prowadzenia przez podmioty lecznicze zakwalifikowane do KSO "infolinii onkologicznej" - obecnie wdrażane jest rozwiązanie systemowe w postaci centralnej e-rejestracji
Monitorowanie jakości opieki onkologicznej i zatwierdzanie planów naprawczych w KSO ma znaleźć się nie w gestii ośrodków monitorujących (KOM, WOM), ale NFZ
Nowela umożliwia też wprowadzenie karty DiLO w postaci elektronicznej. W roku 2026, który będzie rokiem przejściowym, będą mogły funkcjonować i karta w wersji elektronicznej i karta w wersji papierowej
Doprecyzowana została definicja koordynatora opieki onkologicznej

Koordynator opieki onkologicznej. Potrzebna jednoznaczność przepisów

W projekcie ustawy o zmianie ustawy o Krajowej Sieci Onkologicznej oraz niektórych innych ustaw zaproponowano zmiany deregulacyjne, których celem jest ograniczenie obciążeń administracyjnych i organizacyjnych podmiotów leczniczych zakwalifikowanych do Krajowej Sieci Onkologicznej. Celem jest także uproszczenie i doprecyzowanie przepisów dotyczących organizacji i realizacji opieki onkologicznej w ramach KSO.

W projekcie ustawy przewiduje się dodanie definicji ciągłości opieki onkologicznej określonej jako koordynowany proces udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w ramach opieki onkologicznej oraz dalsze leczenie w ramach podstawowej opieki zdrowotnej.

Doprecyzowano też definicję zawartą w art. 2 pkt 4 ustawy o KSO przez odesłanie do stanowiska koordynatora pacjenta onkologicznego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 50 ust. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Zmiana ta umożliwi jednoznaczność przepisów oraz spójność systemową w zatrudnianiu koordynatorów opieki onkologicznej. Brak precyzyjnego określenia ich roli w przepisach ustawy o KSO oraz miejsca w strukturze podmiotów leczniczych zakwalifikowanych do sieci wpływa na małe zainteresowanie pracowników pełnieniem funkcji koordynatora. Dokonano też odpowiednich zmian związanych ze zmianą nazwy „koordynator” na „koordynator opieki onkologicznej”.

Nie będzie ankiet satysfakcji pacjenta i infolinii onkologicznej

Projekt ustawy doprecyzowuje także definicję zawartą w art. 2 pkt 11 ustawy o KSO dotyczącą planu leczenia onkologicznego. Wskazuje, że stanowi on elektroniczną dokumentację medyczną, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia. Umożliwia to lepsze powiązanie planów leczenia onkologicznego z systemem informacji w ochronie zdrowia, standaryzację planów, pozwala też na częściową albo pełną automatyzację procesu uzupełniania informacji w planach.

Proponowane zmiany dotyczą także zniesienia obowiązku prowadzenia przez podmioty SOLO oceny satysfakcji świadczeniobiorców, co stanowi powielenie obowiązku wprowadzonego ustawą z 16 czerwca 2023 r. o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta.

Projekt przewiduje również zmianę art. 20 ustawy o KSO, która ma na celu zniesienie obowiązku wdrożenia przez podmioty lecznicze zakwalifikowane do KSO "infolinii onkologicznej". Obecnie wdrażane jest rozwiązanie systemowe w postaci centralnej e-rejestracji, która umożliwi prowadzenie centralnej elektronicznej rejestracji dla wszystkich świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej oraz programów zdrowotnych.

Brak zmiany art. 20 ustawy o KSO oznaczałby konieczność wdrożenia przez podmioty sieciowe dwóch odrębnych systemów prowadzenia zapisów na świadczenia opieki zdrowotnej. Z kolei funkcja informacyjna, jaką miałaby pełnić "infolinia onkologiczna" realizowana jest obecnie w ramach infolinii "Telefonicznej Informacji Pacjenta" prowadzonej przez NFZ.

Ponadto przepisy doprecyzowują i upraszczają zasady prowadzenia współpracy pomiędzy SOLO I i SOLO III w zakresie organizacji wielodyscyplinarnych zespołów terapeutycznych oraz przekazywania informacji o realizacji planów leczenia onkologicznego.

Co z monitorowaniem jakości?

Projekt nadaje nowe brzmienie art. 17 ustawy o KSO, którego celem jest uproszczenie i doprecyzowanie zasad monitorowania jakości opieki onkologicznej. Zmiana ta pozwoli na określenie przez ministra zdrowia wskaźników jakości opieki onkologicznej, w tym kluczowych, oraz ich wartości minimalnych i docelowych, a także ich mierników oraz sposobu ich obliczania w ramach jednego aktu wykonawczego.

Projekt ustawy zakłada zmianę art. 18 ustawy o KSO, która nakłada na Narodowy Fundusz Zdrowia obowiązek weryfikowania osiągania przez podmioty lecznicze zakwalifikowane do KSO minimalnych i docelowych wskaźników jakości opieki onkologicznej. Przyspieszy to kluczowy dla wdrażania KSO proces oceny wartości wskaźników, który w obecnym brzmieniu ustawy prowadzony miał być za pośrednictwem Krajowej Rady Onkologicznej - wiązało się to z wydłużeniem o 30 dni czasu oceny.

Proponowane nowe brzmienie art. 18 ustawy o KSO doprecyzowuje także, iż obowiązek opracowania planu naprawczego dotyczy wyłącznie sytuacji nie osiągnięcia przez podmiot leczniczy zakwalifikowany do sieci minimalnej wartości wskaźnika jakości opieki onkologicznej określonego w rozporządzeniu wydanym przez ministra zdrowia na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy o KSO w brzmieniu proponowanym w niniejszym projekcie.

Projektowane są także zmiany art. 21, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2 oraz art. 25 ustawy o KSO, które mają na celu zniesienie obowiązku monitorowania jakości opieki onkologicznej wyłącznie przez podmioty pełniące w ramach KSO rolę Krajowego Ośrodka Monitorującego (KOM) oraz Wojewódzkich Ośrodków Monitorujących (WOM).

Monitorowanie jakości opieki onkologicznej jest związane z prowadzeniem analizy danych sprawozdawanych przez podmioty lecznicze do NFZ, do których KOM i WOM nie mają bezpośredniego dostępu. Ponadto nie posiadają odpowiednich kompetencji oraz zasobów ludzkich i sprzętowych do prowadzenia takiej analizy. Może być ona prowadzona przez NFZ.

W związku z tym w noweli ustawy o KSO proponowana jest wynikowa zmiana przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 97 ust. 3) polegająca na rozszerzeniu zakresu działania NFZ o weryfikację osiągnięcia przez podmioty zakwalifikowane do KSO wartości minimalnych i docelowych wskaźników jakości opieki onkologicznej, a także monitorowanie jakości tej opieki. Do zakresu działań prezesa NFZ dodaje się też zatwierdzanie planu naprawczego KSO.

Zgodnie z proponowanym art. 22 ust. 2 pkt 10 projektu ustawy KOM we współpracy z WOM ustala natomiast plan szkoleń dla podmiotów leczniczych w danym województwie oraz szkoleń dotyczących profilaktyki, diagnostyki i leczenia onkologicznego dla osób udzielających świadczeń opieki onkologicznej w danym województwie.

Elektroniczna karta DiLO

Projekt ustawy przewiduje także zmianę przepisu art. 39, umożliwiającą prowadzenie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego (DiLO) w postaci elektronicznej. Zastąpienie papierowej karty DILO postacią elektroniczną pozwoli na znaczące przyspieszenie czasu wystawiania i uzupełniania w tej karcie danych dotyczących opieki onkologicznej. Postać elektroniczna karty DILO pozwala na integrację z systemami informatycznymi podmiotu leczniczego, co umożliwi pełną albo częściową automatyzację uzupełniania danych w karcie.

Zgodnie z przepisami przejściowymi w okresie od dnia 1 stycznia 2026 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. karta DiLO będzie mogła być wystawiana i prowadzona zgodnie z dotychczasowymi przepisami, tj. w postaci papierowej, albo w postaci elektronicznej. Od 1 stycznia 2027 r. karta ma być prowadzona w wersji elektronicznej. Karta DiLO wystawiona w postaci papierowej i nie zamknięta przed dniem 1 stycznia 2027 r. będzie prowadzona po tym dniu zgodnie z dotychczasowymi przepisami.

W związku z wprowadzeniem karty e-DiLO zaproponowano zmianę przepisów ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia.

Akredytacja. Krótszy czas na dostosowanie do standardów

Z kolei zmiana przepisów ustawy o jakości ma na celu skrócenie okresu na dostosowanie się do standardów przez podmioty lecznicze wnioskujące o udzielenie akredytacji na podstawie art. 22 ust. 5 ustawy o jakości, z 12 do 3 miesięcy. W przypadku aktualizacji standardów akredytacyjnych chodzi o umożliwienie podmiotom wnioskującym o udzielenie akredytacji wybrania standardów akredytacyjnych po aktualizacji jako podstawy składanego wniosku przez upływem 3 miesięcy od dnia zamieszczenia standardów w dzienniku urzędowym ministra zdrowia.

Ponadto w przypadku wniosków złożonych przed wejściem w życie projektu ustawy, podmioty wnioskujące o udzielenie akredytacji będą miały możliwość zmiany standardów na standardy po aktualizacji. W tym przypadku okres przeprowadzenie procedury oceniającej wydłużono do 18 miesięcy.