V wiek naszej ery, nad Wisłą i Odrą rozciągają się bezkresne puszcze, choć jeszcze sto lat wcześniej ten region, podobnie jak cała Europa Centralna, tętnił życiem. Powstawały coraz bardziej zaawansowane kultury, piękna ceramika, nowe technologie uprawy gleby. Wydawało się, że to ziemia miodem i mlekiem płynąca. Jednak w połowie pierwszego tysiąclecia ziemie pustoszeją, lasy się rozrastają, zanikają uprawy i wytwory ludzkich rąk.
Sto lat później środkowa Europa odżywa, ale już w inny sposób. Uprawy są prymitywne, naczynia proste, bez żadnych ozdób, jakby nastąpił cywilizacyjny regres.