Gadamy, nie robimy, czyli dwa lata koalicji Donalda Tuska [OPINIA]

Jestem dzisiaj najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi. To koniec złego czasu – mówił Donald Tusk niemal dwa lata temu, 15 października 2023, chwilę po ogłoszeniu wyników exit poll. Spod marynarki wystawała mu śnieżnobiała koszula, na piersi naklejone miał duże biało-czerwone serduszko. Przesadzona reakcja lidera Platformy była całkowicie zrozumiała – w końcu za niecałe dwa miesiące miał objąć tekę premiera. Ponownie, po dziewięciu latach przerwy od sprawowania ważnych urzędów państwowych.

Emocje lidera Platformy udzieliły się także znacznej części polskiego społeczeństwa. Proces przejmowania władzy ekscytował ludzi, którzy na co dzień politykę śledzili jedynie z doskoku. Setki osób przychodziły do warszawskiej Kinoteki, aby na dużym ekranie oglądać obrady parlamentu. „Po głosowaniu nad wotum zaufania dla rządu Mateusza Morawieckiego ludzie wstali, klaskali i skandowali «do widzenia!». (…) Jest popcorn, są śmiechy i komentarze, że prezes chyba zasnął” – relacjonowała na łamach DGP moja redakcyjna koleżanka Aleksandra Hołownia.

Dziś po tamtych wydarzeniach nie ma już śladu. Do kina w Pałacu Kultury i Nauki można wybrać się na film biograficzny o Fryderyku Chopinie, ale nie na transmisję kwiecistych przemów z parlamentu. Chętnych do śledzenia ubyło również na sejmowym kanale YouTube. Jeszcze w 2024 r. łączna liczba wyświetleń poszczególnych przebijała ponad 1 mln. Dziś z reguły jest to maksymalnie kilkadziesiąt tysięcy odsłon.