[...] Ogólnie rzecz ujmując, u podstaw narcyzmu uwodzicielskiego leżą zachowania seksualne, w których narcyz stara się odnaleźć lub wskazać otoczeniu swoją wyjątkowość. Pozostali narcyzi raczej próbują zwracać na siebie uwagę, oczekując i domagając się podziwu dla swej wyjątkowości czy wspaniałości, natomiast narcyz uwodzicielski przedmiotem podziwu czyni swoją seksualną atrakcyjność, i to na co najmniej dwóch płaszczyznach.
Pierwszą jest oczekiwanie podziwu za to, że swoją atrakcyjnością daleko przewyższa innych, a zatem jest pożądany, jest obiektem westchnień i pragnień, dzięki czemu może nie tylko przebierać w romantycznych ofertach, ale też korzystać z tych, które są uważane za "z najwyższej półki". Drugą płaszczyzną, za którą według narcyza uwodzicielskiego należy mu się podziw, jest efekt miłosnych podbojów, mający być miarą jego niebywałej atrakcyjności, wdzięku i nieprzeciętnych seksualnych atrybutów. Narcyz uwodzicielski niejako pragnie zatem udowodnić swoją wyjątkową atrakcyjność poprzez liczbę, jakość lub łatwość zdobyczy.