Cała Europa drży przed 8 listopada. A Polska? Eksperci są jednogłośni

Wymiana ekonomicznych ciosów na linii Pekin — Waszyngton 9 października br. doprowadziła do wprowadzenia przez Chiny światowej kontroli nad własnym eksportem metali ziem rzadkich. To kluczowe z punktu widzenia kilku rozwojowych sektorów, w tym obronnego. Metale ziem rzadkich to półprodukty, które trafiają do firm przemysłowych na niemal każdym kontynencie. Zakupywane przez jeden kraj bywają odsprzedawane kolejnym, ale większość pochodzi z Chin. Z takim łańcuchem dostaw koniec, bowiem Pekin wprowadza ograniczenia na własnych eksporterów. Ministerstwo Handlu tworzy listę pierwiastków i firm wysyłających metale poza granice kraju, chcąc kontrolować każdy etap dystrybucji. Sektor obronny ma zostać całkowicie odcięty, cywilny — zdany na łaskę lub niełaskę partii. Wiele wskazuje jednak na to, że większość polskiego przemysłu przejdzie suchą stopą — także dlatego, że nie istnieje.

Ekspert ocenił ryzyko wojny USA-Chiny. "Kluczowe będą okna czasowe"

Chiny odcinają nas od surowców? Nie do końca

O ile Chiny trzymają dużą część kluczowego importu Polski — jak choćby leki, a zwłaszcza substancje czynne do tychże — ciężki przemysł nie należy do krytycznego odcinka handlu z Azją.

Ograniczenia wprowadzane stopniowo przez Chiny — kluczową datą będzie 8 listopada 2025 r., kiedy w życie wejdą regulacje o odcięciu od metali ziem rzadkich sektora obronnego z Europy i USA — bazują na dominacji Pekinu w produkcji wybranych pierwiastków. Europa odchodziła od tej praktyki m.in. ze względu na ochronę środowiska i własne priorytety, stawiając na dostawy. Wprowadzenie światowych ograniczeń to dla państwa Xi Jinpinga wypłata z długoletniej inwestycji. Według informacji przekazywanych przez amerykańskie ośrodki analityczne głównym towarem deficytowym okaże się wkrótce dysproz i terb. Drży kilka branż: obok energii odnawialnej, także lotnictwo, zbrojeniówka i atomistyka.

— Branża lotnicza, jako nasza, tj. krajowa, nie istnieje. Mamy zakłady na terenie kraju, ale one w żaden sposób do nas nie należą — mówi o strukturze własnościowej w tym sektorze w Polsce Piotr Abraszek, ekspert ds. lotnictwa i branży. Większość zakładów w różnych miastach w państwie należy do zagranicznego kapitału; włoskiego, amerykańskiego, hiszpańskiego. Jedynymi zakładami, choć nierealizującymi produkcji, są Wojskowe Zakłady Lotnicze w Bydgoszczy. — I tyle. W tym zakresie w kontekście półproduktów przychodzi mi do głowy głównie tytan, dural, miedź. Embargo nie będzie tu miało znaczenia — wymienia.

Dwa pierwiastki, wymieniane przez kluczowe ośrodki analityczne jako stanowiące największy problem dla państw Europy — dyspraz i terb — stanowią istotną część składową, ale w przemyśle atomowym, ewentualnie do budowy elektrowni wiatrowych. Braki w żadnej z tych branż nie powinny być dla polskiego przemysłu wyjątkowo dotkliwe. Ekspert lotniczy dodaje, że — w jego branży — problematyczny może być co najwyżej odcinek awioniki, czyli elektroniki lotniczej.

Z drugiej strony krzemu mamy pod dostatkiem, arsenek galu, stosowany w nowoczesnej awionice, radarach, też jest w razie czego do zastąpienia. Przyrządy optyczne też nie są bezwzględnie uzależnione od Chin

— tłumaczy Abraszek.

Ekspert poproszony o wskazanie obszarów, które mogłyby odczuć zmiany po 8 listopada, poddaje pod namysł spółkę Skarbu Państwa PCO (Przemysłowe Centrum Optyki) w Warszawie — producenta systemów do noktowizorów i innych systemów obserwacyjnych.

Andrzej Kiński, ekspert sektora przemysłu obronnego, autor Wydawnictwa Zespołu Badań i Analiz Militarnych, w rozmowie z "Faktem" też zdaje się uspokajać. — Dla nas może mieć to wpływ na zbrojeniówkę w ten sposób, że dojdzie do wzrostu cen niektórych podzespołów, półproduktów, które kupujemy za granicą. Ale najbardziej wrażliwej na chińskie embargo produkcji nie prowadzimy — puentuje.

Fakt.pl

/1

- / 123RF

Polska produkcja może spać spokojnie. Chińskie embargo nam niestraszne