Apostołowie nadziei

Jezus powiedział do swoich Apostołów: Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie (Mt 10,7).

Wskazówki Jezusa na pracę apostolską to gotowa instrukcja postępowania. Wszystko po to, aby skutecznie realizować misję głoszenia królestwa Bożego. Apostołowie mają stawać się narzędziami pokoju w świecie, a więc nieść błogosławieństwo Pana. „Przeszłość napomina nas, abyśmy naśladowali naszych wielkich poprzedników, jednocześnie głosząc i wcielając w czyn nauczanie Jezusa dzisiaj, w dzisiejszych okolicznościach” (kard. Ladislav Német).

Skoro głoszenie dokonuje się mocą Bożą, niezbędne jest zaufanie wobec Najwyższego, który troszczy się o swoich uczniów, by oni zbytnio się nie zamartwiali. A więc o to, aby troski nie przesłoniły im istoty misji. Jednak po ludzku mają robić to, co możliwe, by przez ich głoszenie inni mogli zobaczyć wielkość i skuteczność łaski Bożej.

Istnieje jednak ryzyko, że nie wszyscy odpowiedzą pozytywnie na Boże wezwanie. Bóg bowiem zakłada wolność człowieka. Apostołowie mają głosić z nadzieją, że ziarno słowa wyda obiory owoc. W tym wszystkim ważna jest jednak wolność człowieka, któremu można pomóc rozwinąć łaskę wiary, ale nie można go do wiary zmusić.

Myśl Roku Nadziei

Duch Święty pokonuje ich [Apostołów] strach, rozrywa wewnętrzne kajdany, opatruje rany, namaszcza ich mocą i daje im odwagę, aby wyszli na spotkanie ze wszystkimi i głosili dzieła Boże (Leon XIV, Homilia, 8.06.2025).