Mroczny ELF

e
Ruszasz szybkim biegiem na wschod.
Przelecz Montdidiera.
Trakt wiedzie na wschod i zachod.

Jestes tak zmeczony, ze nie mozesz dalej podazac w tym kierunku.

e
Jestes tak zmeczony, ze nie mozesz dalej podazac w tym kierunku.

e
Jestes tak zmeczony, ze nie mozesz dalej podazac w tym kierunku.

e
Jestes tak zmeczony, ze nie mozesz dalej podazac w tym kierunku.

x
Chowasz sie najlepiej jak potrafisz.

kto
Sposrod szescdziesieciu jeden osob przebywajacych obecnie w swiecie Arkadii, znane tobie to:
Devi z Lasu Loren, elf
Musin Morbidsen, Niepokonany Weteran Gwardii Domu von Raugen zwany Jadowitym, gnom
Venson von Habenix, Nadzorca Uczniow Szkoly Walki Domu von Raugen, gnom

x
Nie potrafisz schowac sie jeszcze lepiej.

[1] Z glosnym terkotem przybywa zielony pedzacy dylizans.
Zielony pedzacy dylizans oddala sie na wschod, znikajac po chwili za widnokregiem.
Jestes wycienczony.
Jestes bardzo wyczerpany.
Jestes wyczerpany.
KTO
Slucham?

Jestes nieco wyczerpany.
Jestes bardzo zmeczony.
Jestes zmeczony.
[1] Z glosnym terkotem przybywa zielony pedzacy dylizans.
Zielony pedzacy dylizans oddala sie na zachod, znikajac po chwili za widnokregiem.
[1] Czarnoodziany zakapturzony elf przybywa z zachodu.
Nie jestes juz schowany.
Oczy czarnoodzianego zakapturzonego elfa zachodza woalem rytualnego transu, gdy jak blyskawica
rzuca sie on na ciebie, rozniecajac burze Tanca Smierci!
[bron] Czarnoodziany zakapturzony elf szybkim i bezszelestnym ruchem dobywa dwoch elfich dlugich
mieczy.
Jestes troche zmeczony.
Czarnoodziany zakapturzony elf laczy taneczny krok z naglym wypadem i precyzyjnie rani cie elfim
dlugim mieczem w glowe.
Czarnoodziany zakapturzony elf akcentuje krok tanca, niegroznie trafiajac cie elfim dlugim mieczem
w korpus.
Wiedzony nieomylnym instynktem, czarnoodziany zakapturzony elf uskakuje przed twoim natarciem.
Czarnoodziany zakapturzony elf przewiduje twoje dzialanie, szybciej niz mysl wywijajac sie spod
twego ciosu.
Jestes zmeczony.
Kpiac z twoich niezgrabnych ruchow, czarnoodziany zakapturzony elf wymierza ci lekki cios elfim
dlugim mieczem w korpus.
Jestes w dobrym stanie.
Jestes troche zmeczony.
Czarnoodziany zakapturzony elf paroma piruetami zwinnie wywija sie spod twego uderzenia.
Czarnoodziany zakapturzony elf raptownie zmienia rytm krokow i z zaskoczenia rani cie elfim dlugim
mieczem w korpus.
Jestes lekko ranny.
Mistrzowsko panujac nad cialem, czarnoodziany zakapturzony elf uchyla sie tylko tyle, by twoje
uderzenie swisnelo tuz obok.
Jestes zmeczony.
[PAR 3/7] Czarnoodziany zakapturzony elf z szybkiego doskoku uderza cie elfim dlugim mieczem,
bolesnie raniac
cie w nogi.
Czarnoodziany zakapturzony elf z tanecznego wykroku trafia cie szpicem elfiego dlugiego miecza w
glowe, a krople twej krwi pryskaja w powietrze.
Jestes ranny.
Czarnoodziany zakapturzony elf laczy taneczny krok z naglym wypadem i precyzyjnie rani cie elfim
dlugim mieczem w glowe.
Jestes w zlej kondycji.
Jestes troche zmeczony.
Czarnoodziany zakapturzony elf gibko prezy cialo, bolesnie trafiajac cie elfim dlugim mieczem w
korpus.
[bron] [unk] Nie udaje ci sie trafic czarnoodzianego zakapturzonego elfa lewym kolanem.

****************************************
Bijesz bez broni
****************************************

bind ]: dobadz wszystkich broni

Jestes zmeczony.
Czarnoodziany zakapturzony elf z tanecznego wykroku trafia cie szpicem elfiego dlugiego miecza w
korpus, a krople twej krwi pryskaja w powietrze.
Czarnoodziany zakapturzony elf probuje cie trafic elfim dlugim mieczem, lecz tobie udaje sie
uniknac tego ciosu.
[bron] [unk] Nie udaje ci sie trafic czarnoodzianego zakapturzonego elfa lewa piescia.

****************************************
Bijesz bez broni
****************************************

bind ]: dobadz wszystkich broni

[bron] [unk] Nie udaje ci sie trafic czarnoodzianego zakapturzonego elfa prawa stopa.
Czarnoodziany zakapturzony elf z szybkiego doskoku uderza cie elfim dlugim mieczem, bardzo ciezko
raniac cie w korpus.
Czujesz sie spokojnie.
Jestes ciezko ranny.

dwukrotne ‘CTRL + Alt + =’: +k

Jestes troche zmeczony.
Czarnoodziany zakapturzony elf mocno tnie cie w nogi, malujac elfim dlugim mieczem krwawa smuge.
Wpadasz w panike!
Ruszasz niespiesznie na wschod.
Czarnoodziany zakapturzony elf zwodzi cie akrobatyczna finta i bezlitosnie uderza cie w korpus, a
jego elfi dlugi miecz ze spiewem przebija cialo i kosci.
Uciekles czarnoodzianemu zakapturzonemu elfowi.
Przelecz Montdidiera.
Trakt rozgalezia sie na wschod, zachod i polnocny-zachod.
Udalo ci sie gdzies uciec!
Jestes ledwo zywy.
Czujesz sie nieswojo.
Jestes zmeczony.
[1] Czarnoodziany zakapturzony elf przybywa z zachodu.
Czarnoodziany zakapturzony elf ATAKUJE CIE!
Z zachwycajaca gracja, tanecznym plasem czarnoodziany zakapturzony elf przemyka obok ciebie i
czujesz pod uchem leciutkie ukaszenie jego elfiego dlugiego miecza. Wtem kurczowo zaciskasz na swej
szyi palce, przez ktore bucha jaskrawa krew z tetnicy, tryskajac w takt coraz wolniejszych uderzen
serca.

Umierasz.

Oddalasz sie.

Gdzies tam na koncu szarego tunelu utkanego z mgly dostrzegasz swoje
cialo, niegdys tak zywe i czujace.

Bezmiar przestrzeni i glucha nienaturalna cisza to jedyne wrazenia,
jakie jestes w stanie odbierac. Znikad oparcia. Wszedzie mgla, mgla,
ktorej nie czujesz, ktora nie owiewa mokrym chlodem.

I to dziwne, nieznane, a tak przerazajace wrazenie, ze nie da sie
niczego dotknac, ze przesiakasz przez materie, jak gdyby cie nie bylo.

Nagle tracisz orientacje…

Rozrzucasz szeroko rece, starajac sie utrzymac rownowage, ale szara mgla nie daje ci zadnego
oparcia. Przewracasz sie do tylu, skrecajac instynktownie bark, by zamortyzowac upadek…

Padasz w miekki, wilgotny mech. Kropelki rosy zimnym dotykiem pieszcza ci skore reki, ktora zapadla
sie gleboko w lesne runo.

Oddychasz z ulga, uspokajajac sie… Za wczesnie! Choc wciaz nic nie widzisz w gestej jak szary dym
mgle, czujesz, ze zaczynasz sie obsuwac! Rozpaczliwie chwytasz sie rekami mchu, ale rozpada sie on
pod twoim dotykiem. Obsuwasz sie coraz szybciej, slizgajac sie po mchu i gestej rosie.

“Aiiiiieeeee…” Okrzyk wyrywa ci sie z ust gdy pochyle zbocze po ktorym sie zeslizgiwales
niespodziewanie zamienia sie w przysiaglbys pionowe urwisko. Spadasz prosto w dol, przez szare
obloki mgly…

“Ouffff…” Stekasz, ladujac na klujacym podlozu chrustu, lisci, i szyszek jakies dwa metry nizej.
Wstajesz powoli, rozmasowujac bolace miejsca, i rozgladajac sie wokol. Otacza cie ponury, ciemny
las… Czarne pnie dawno przegnilych drzew spowija gesta, szara mgla. Spinasz sie do skoku,
przypominajac sobie to miejsce…

Nic sie nie dzieje. Z pewnym zdziwieniem zauwazasz, iz pomimo zgnilizny toczacej drzewa, mech wokol
nich wydaje sie nadzwyczaj bujny i zielony, skapany w kropelkach wody lsni nawet w tej nienawistnej
mgle.